بایگانی آبان ۱۳۹۹ :: جدیدترین اخبار

- برترین 10: بازیگران فدا شده توسط ترنس مالیک -

1. آدرین برودی (خط قرمز ، 1998)
بعد از اولین برش ، آدرین برودی همچنان نقش اصلی سریال The Red Line را داشت. اما نمایش های آزمایشی فاجعه بار (تقریباً) باعث از بین رفتن آن از صفحه نمایش می شود. با ناراحتی برودی که در جریان نمایش فیلم… Atmosphere در شهادت والدینش ، شهادت دروغ را کشف کرد.

2. میکی رورک (خط قرمز ، 1998)
میکی نقش یک تک تیرانداز تنها را بازی می کند. او به عنوان یک نماد "من باید بایستم ، قائم بمانم و هرگز چیزی نگویم" را راه اندازی می کند. برای سازگاری فیلم بسیار نگران کننده است ، سکانس در تیتراژ پایانی از دست می رود. ضربه ای برای میکی ، که برای تولد دوباره به ده سال ، جوراب شلواری نئون و کشتی نیاز دارد.

3. جسیکا چستین (فوق العاده ، 2013)
چاستین که برای فیلمبرداری فیلم رنگ احساسات در می سی سی پی حضور داشت ، تصمیم می گیرد با یک حسن نیت از تیم در Wonder که در همان نزدیکی فیلمبرداری می کند بازدید کند. نه یکی ، نه دو نفر ، در اینجا او به بن افلک پاسخ می دهد. برای هیچ چیز اما بدون پشیمانی "من نه موضوع فیلم را می دانستم و نه سکانس خود را ..."

4. کریستوفر پلامر (دنیای جدید ، 2005)
پلامر به نیوزویک گفت: "مالک شیفته طبیعت است ، او فقط از پرندگان فیلم می گیرد." احمقانه انسان ، بنابراین بازیگر در حین تدوین قطع خواهد شد. منطق.

5. مایکل شین (فوق العاده ، 2013)
پرونده حقوقی Chastain ، بخش 2. از آنجا که او دوست دخترش راشل مک آدامز را در مجموعه فیلم Wonderful همراهی می کند ، این بازیگر انگلیسی برای یک روز شلیک می کند. شین بعداً می گفت: ناراحتتر از چستین گفت: "ظاهراً ، اگر شما بازیگر باشید و دوباره در مجموعه ای از مالک ظاهر شوید ، او از شما می خواهد که در فیلم او باشید.

6. شان پن (درخت زندگی ، 2011)
پن بهترین نقش در خط قرمز ، در جشنواره کن 2011 مبهوت است. حضور خاموش او که در 140 دقیقه پایانی فیلم غرق شده است ، به اهمیت شخصیت او در فیلمنامه آغازین قسم می خورد. وی به Le Figaro گفت: "من هنوز در تلاش هستم که بفهمم در این کار چه کاری انجام داده ام." علاوه بر این ، خود تری هرگز موفق به توضیح آن به روشنی برای من نشد. "

7. باری فلفل (فوق العاده ، 2013)
فقط یک روحانی در Wonderful می تواند باشد. و بین باری پپر و خاویر باردم

8. بیلی باب تورنتون (خط قرمز ، 1998)
در مراحل ویرایش ، مالک تصمیم می گیرد که صدا را مستقل از فیلم اصلی در پنج ساعت عجله خود قرار دهد. بیلی باب تورنتون رعایت می کند. اما در نهایت مالک یک روایت چندگانه و درون نگرانه را ترجیح می دهد ، تا به فیلم "امپرسیونیست" بدهد. تورنتون ، مردی که اینجا نبود ، قطعاً.

9. راشل ویس (فوق العاده ، 2013)
"من با مالک کار کردم اما لذت دیدن کارهایم را نخواهم داشت. راشل وایز خلاصه همکاری خود با مالک را با این عبارت مختصر بیان کرد. دلیل فرضی؟ "با مالک ، شما هرگز نمی دانید که چهار یا پنج روز سر صحنه فیلمبرداری هستید یا سه ماه. فقط چند روز موندم " خیلی کم.

10. بیل پولمن (خط قرمز ، 1998)
پس از بازی در نقش رئیس جمهور ایالات متحده در روز استقلال ، بیل می تواند آن را بد کند. از صحنه او با جیم کاویزل و بن چاپلین ، فقط یک عکس از مجموعه باقی مانده است. مطابق نسخه رسمی ، "آسیب جانبی" اتاق ویرایش. اما البته

۱۶

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

- اگر مجبور بودید MAD MAX را در توئینگو انجام دهید ، توسط CLOVIS CORNILLAC -

- اگر مجبور بودید MAD MAX را در توئینگو انجام دهید ، توسط CLOVIS CORNILLAC -
در این ماه ، کلوویس کورنیلاک اولین کارگردانی خود را با کمدی عاشقانه ای انجام می دهد: کمی ، بسیاری ، کور. او به عنوان یک هوادار واقعی ایده کمی دارد که حماسه فرقه Mad Max را به یک فرانسه ویران شده منتقل کند ... بهتر از نسخه تام هاردی که روی صفحه نمایش می آید؟ مصاحبه با رافائل کلیرفوند. تصویرگری: Stéphane Manel

ماد مکس در آن زمان یک بشقاب پرنده بود: به هیچ وجه قصه گویی آمریکایی ، زباله های بسیار زیاد ، پول بسیار اندک ... در بازسازی من ، دو نفر در یک توینگو حضور داشتند. این واقعیت که تنها چیزی که بعد از آخرالزمان روی زمین همچنان ارزشمند است ، یک Twingo است برای من بسیار سرگرم کننده است. اولین شخص از روی اعتقاد عمل می کند: او باید این Twingo را که به یک گنج تبدیل شده است ، به سر دیگر کشور برگرداند. دیگری که او را همراهی می کند ماشین را دزدید. فیلم من نوعی فیلم دوستانه از طریق فرانسه ویران شده خواهد بود: شما از Creuse ، دهکده های متروکه Doubs ، مناظر خالی مانند غربی ها عبور می کنید. برای انتخاب بازیگران ، ژان دوجاردین و عمر سی را خیلی دوست دارم. البته ، Twingo برای مرگ تنظیم شده است. ما فیلم را در ارتفاعات Ardèche ، در یک مزرعه آغاز می کنیم و با خود می گوییم: "هی ، پسری با کوله پشتی است. او چنان به اطرافش نگاه می کند که گویی او را تعقیب می کند ، در حالی که هیچ کس ، حتی حیوانی وجود ندارد. کوله پشتی خود را زمین می گذارد و وسایل را برای درخشش ماشین بیرون می آورد ، آن را غرق می کند. در این مرحله ، قهرمان می رسد تا Twingo را خیز بزند. دیگری نمی خواهد او را رها کند ، به آن چسبیده است ... او خودش را با دستبند به ماشین می زند. من تصور می کنم یک ضربه روی چرخ های اتومبیل وجود دارد ، ما این تصور را داریم که سریع پیش می رود و در واقع متوجه می شویم که آن مرد با دستبندهایش به در آویزان است ... او در کنار او می دود ، در حالی که دیگری در حال نورد است من الهام خود را از سینمای کره می گیرم ، جایی که این اقدام همیشه تعجب آور است.

معبد خورشیدی جدید
اساساً ، آنها مجبور بودند او را به عنوان مثال در بقایای مارسی به صندلی دولت ، کنار دریا ، برگردانند. دولت موقت و استبدادی در نهرها مستقر می شد. او می خواهد توئینگو را به هر قیمتی برگرداند. این یک نماد است ، این ماشین قدرت نهایی است. ناگهان ، این دو نفر به کوه های آلپ جنوبی فرار می کنند. آنها به خود می گویند که در غیر این صورت انقلابی باید انجام شود و این نشان را با خود دارند. آنها بوش جدی را می گیرند! آنها هنوز قهرمان هستند ...
از نظر ظاهری ، امروزه ایجاد گروهی از افراد بد چرمی ، با لباس ژان پل گولتیر ، دشوار خواهد بود. آنها باید نشان دهند که با طبیعت در ارتباط هستند ، تا حدودی تصویری فرقه ای از رفاه دارند ، در حالی که اولین کسانی هستند که مسئول این هرج و مرج هستند. من آنها را نوعی معبد خورشیدی جدید می دانم. برای پذیرش ، آنها فهمیدند که مهم نیست ترساندن. آنها خواستار آرامش در سخنرانی های دستکاری کامل هستند. همانند گرین خورشید ، هدف نهایی آنها کشتن مردم برای خوردن آنها است. اما من می خواهم با Blade Runner خاتمه دهم: ماشین در جایی نفس می کشد که می توان آینده ای احتمالی را تصور کرد ...

۱۶

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

- مصاحبه: EMMANUELLE BERCOT -

- مصاحبه: EMMANUELLE BERCOT -
"یک فیلمساز محبوب بودن چگونه است؟ "

او در للوچ ، تاورنیر یا ژاکوت بازی کرد و نویسنده همکاری پولیس بود. در زمان ملاقات ، او Elle sen va را با کاترین دنوو به پایان رسانده بود. آخرین فیلم او ، La Tête haute ، در جشنواره فیلم کن افتتاح شد ، و از آن جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم Maïwenn ، Mon Roi را ترک کرد. فقط آن. آیا امانوئل برکو به چهره جدید سینمای خواستار و محبوب فرانسه تبدیل می شود؟ پاسخ ها - توسط رافائل کلیرفوند و تیری لوناس / عکس: ادی ژوائرت

در فیلم بعدی شما ، El sen sen ، کاترین دنوو وجود دارد ... بله ، و همین. من فیلم را برای Deneuve نوشتم. اگر او نمی خواست ، من نمی خواستم. بقیه فقط غیرحرفه ای هستند.

چرا افراد غیرحرفه ای را بگیریم؟ من همیشه دوست داشتم با غیر حرفه ای کار کنم ، حتی آن را یک اصل قرار دادم. من بازیگری وحشی انجام می دهم. واضح است که بسیار خطرناک است. اما در پایان ، چیزی کاملاً شاد ، کاملاً نشاط آور وجود دارد. آنها کمی طراوت را باز می گردانند. همه این افراد غیرحرفه ای بازی می کنند مثل اینکه دوست داشتم بازیگری بازی کند.

این فیلم چه مشترکی با فیلم های قبلی دارد؟ صادقانه بگویم ، هیچ یک وجود ندارد. سبک تر ، غریب تر است. endian بسیار کمتری است ... ظریف تر ، بگذارید بگوییم. و هیچ صحنه الاغی وجود ندارد ، این اولین صحنه بزرگ برای من است ، چقدر خوشحال شدم!

فیلم بورژوازی تر؟ اصلا. برای ساخت این فیلم 4 میلیون بود. دنوو با اقتصاد فیلم سازگار شده است. این فیلم گران است زیرا ما در استان ها فیلمبرداری می کنیم و مجموعه های زیادی دارد. 65 نفر وجود دارد! و فیلمبرداری در خارج از پاریس بسیار گران است: محل اقامت ، مسافرت ، غذا ... عشق ، هنوز 8 میلیون هزینه دارد ...

داشتن Deneuve باید به پیدا کردن پول کمک کند ، درست است؟ تو می خندی ؟ من هیچ کانالی نداشتم ، حتی آرته. من حتی CNC ندارم. من فقط دو منطقه دارم. بقیه تهیه کننده و توزیع کننده هستند ... من باید فیلم را در هفت هفته فیلمبرداری کنم. غیرانسانی بود دنوو 113 فیلم ساخت ، او گفت که هرگز با این سرعت شلیک نکرده است. تکنسین هایی که سالانه چهار فیلم می سازند هرگز آن را تجربه نکرده اند ، این یک سرعت بیمارگونه است. اینها واقعاً شرایط خوبی برای کار نیستند ، زیرا شما ثانیه ای برای فکر کردن ندارید. واقعاً ، من فکر نمی کردم که ساخت فیلم اینقدر سخت باشد ، پس از امتناع از آن رد شد ، هنوز کاملاً ویژه است.
"یک پیامبر ، آنها پنج سال فرصت داشتند که بنویسند ، و به آنها مزد می دادند ، آنها دفتر داشتند ... من هم ، اگر پنج سال به من پول بدهید ، ممکن است یک فیلمنامه عالی برای شما پیدا کنم. "

بین فیلمنامه Polisse و فیلم پشت صحنه شما به نظر می رسید که در حال افزایش هستید ... فکر می کنم برچسب "فیلم جاده" یک فویل بود. ما از فیلم جاده در فرانسه خوشم نمی آید. همچنین در مورد شخص کاترین دنوو تعصبات زیادی وجود داشت. در این فیلم ، او در نقش یک رستوران دار ، یک آشپز در یک مسافرخانه کوچک ، با مشکلات مالی زیاد بازی می کند. ناگهان و با مواجهه با این سناریو ، برخی می گویند: "ما باور نمی کنیم ، یک بورژوازی بزرگ که از فرانسه عبور می کند. افراد حاضر در کمیسیون ها این کار را دوست نداشتند ، امیدوارم تماشاگران آن را بپسندند.

آیا ما در فرانسه فیلمنامه را زیاد کار می کنیم یا کافی نیستیم؟ بودجه کافی برای نوشتن یک مشکل بزرگ است. آنها مدام به من می گفتند: "به پیامبر ، پیامبر ، پیامبر نگاه کن ..." اما آنها پنج سال فرصت داشتند که بنویسند ، و به آنها حقوق می دادند ، دفتر داشتند ... من هم ، اگر پنج بار به من بدهید. اگر این اتفاق بیفتد ، شاید یک داستان عالی برای شما پیدا کنم. مشکل این است که ، در حالی که می نویسید ، حقوق خوبی دریافت نمی کنید. در حالی که کمتر از حداقل دستمزد دریافت می کنید نمی توانید سه سال روی چیزی کار کنید. اگر تهیه کنندگان تصمیم بگیرند برای زمان نوشتن به درستی پرداخت کنند ، ما می توانستیم بنویسیم ، بنویسیم ، بنویسیم ... در یک برهه ، یک فیلمنامه بسیار خوب به ندرت فیلم ناموفق می سازد. و در فیلم ها ، اغلب موارد مربوط به فیلمنامه وجود دارد. من هم برای خودم صحبت می کنم

با این وجود ما در سیستمی هستیم که همه چیز سناریو را طی می کند. مشکل این است ، شما باید آن را تغییر دهید تا فرانسه 2 را راضی کند. "فرانسه 2 چه گفت؟ چه گفته است؟ ... "ما همیشه به مردم می گوییم:" خیلی تاریک است ، خیلی تاریک است ". بنابراین آنها در تلاشند تا پایان آن کمی بهتر شود ... وحشتناک است! شما به جای نوشتن به خاطر فیلم خود ، دائماً برای این یا آن کمیسیون بازنویسی می کنید.
"در تلویزیون ، من حتی نمی دانم چه زمانی فیلم من پخش می شود ،
من به آن فکر نمی کنم من آنجا نیستم ، ساعت 2 بعد از ظهر ، به خودم می گویم:
"آنها قصد دارند گلوی من را شکاف دهند." "

چرا با فیلمنامه ای که توسط دیگری نوشته شده کار نمی شود؟ اما من هر روز آن را درخواست می کنم. من فکر می کنم این کمیسیون الهام بخش است. همه فیلم های بزرگ آمریکایی را که دوست داریم ، این کارگردان ها نیستند

۱۶

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

- سینما مطابق با BIELSA -

- سینما مطابق با BIELSA -
اما کدام سینفیل پشت سر مارسلو بیلسا ، مربی آرژانتینی قرار گرفته روی کولر OM خود است؟ پاسخی که کسانی که کاملاً خوب این جنبه پنهان لوکو را می دانند ، داده شده است: البته یک دیوانه جزئی ، اما همچنین عاشق «دنیای سینما». توسط آرتور ژان.

"مربی گروهی از مردان را در اختیار دارد تا یک سیستم بازی ایجاد کنند ، مجموعه ای از حرکات که هماهنگی ایجاد می کنند. این کارگردان با هدف ایجاد فرم هایی که زیبایی یا حقیقت را منتقل می کنند ، از همین سلاح ها برای ساختن یک جهان حرکات و اعمال برخوردار است. فکر می کنم مارسلو می توانست یک فیلمساز باشد و مطمئن هستم که می توانست برتری داشته باشد. کسی که صحبت می کند فرانسیسکو خوزه "پانچو" لومباردی است. او یک فیلمساز سخت گیرانه پرو است که اقتباس از داستایفسکی و ماریو وارگاس یوسا را مدیون او هستیم. وی همچنین از بستگان مارسلو بیلسا است. آنها اولین بار در سال 1992 ملاقات کردند. در آن زمان ، پرو ، که همیشه بین سینما و فوتبال جابجا شده است ، مدیر کل Sporting Cristal ، یک باشگاه بزرگ در لیما بود. یکی از تحسین کنندگان بزرگ نیولز اولد بویز Bielsa ، این او بود که ابتکار عمل را دعوت کرد تا تیم آرژانتین را به بازی های دوستانه دعوت کند: "مارسلو به یک ضبط کننده فیلم سیستم PAL نیاز داشت ، فناوری که وجود نداشت. در پرو نیست. به عنوان کارگردان ، یکی داشتم که به او قرض دادم تا بتواند ده ها فیلم VHS را که آورده تجزیه و تحلیل کند. دوستی ما اینگونه آغاز شد. و داستان زیبا دوام دارد. به طور منظم ، پانچو از طرف دوست آرژانتینی اش تماس تلفنی می گیرد: "من به طور منظم DVD های فیلم هایم را برای او می فرستم ، زیرا می دانم او آنها را می بیند. "آنها را ببینید اما همانطور که با یک بازی فوتبال این کار را انجام می دهد آنها را کالبد شکافی کنید:" چند سال پیش ، او سندی را با نظرات دقیق درباره هر یک از فیلم هایم برای من ارسال کرد. این یک سند شخصی است که من آن را در یک مکان امن نگهداری می کنم. "
"او نمی تواند در نیمه راه به یک فیلم علاقه داشته باشد: او باید چندین بار آن را ببیند تا همه چیز را درک کند ، همه چیز را تجزیه و تحلیل کند." لوئیس ورا ، کارگردان شیلیایی
غذاهای دریایی و کنجکاوی فکری
دشوار است بدانید کدام مدیر می تواند مربی فعلی المپیک مارسی باشد. بیشتر شبیه کاپولا ، هنگام فیلمبرداری Apocalypse Now ، روی یک کولر نشسته است یا بیشتر شبیه Pialat ، به واقعیت های فیلم چهار واقعیت را می گوید - "تو مرا دوست نداری ، من هم تو را دوست ندارم! "- در طی مراسم اهدای جوایز؟ آنچه مسلم است این است که مربی آرژانتینی هر کجا که رفته باشد همیشه از سینما برای احساس چیز دیگری استفاده کرده است. اما چی؟ یک حقیقت ، مطمئنا بین سالهای 2011 تا 2013 ، زمانی که او به عنوان مربی در Athletic Bilbao کار می کرد ، بومی Rosario قبلاً به جشنواره سن سباستین اشاره کرده بود تا در نمایش Carne de Perro ، یک فیلم شیلیایی که با آن کار می کند ، شرکت کند. تبدیل شدن به زندگی غیرنظامی یک جلاد سابق دیکتاتوری نظامی. یک فیلم پیچیده ، که چیزهای زیادی در مورد سلیقه نسبتاً تیز Bielsa از نظر سینمایی می گوید.

کارن دو پرو ، نوشته فرناندو گوزونی

لوئیز ورا ، فیلمساز شیلیایی ، هرگز هنگامی که یک روز در سال 2007 در راهروهای ورزشگاه الیاس فیگوروا در والپارایسو شیلی با آرژانتینی دیدار کرد ، به این اشتیاق به حلقه ها مشکوک نبود. اما لوئیس ورا کیست؟ مدیر متعهد مردی که در حال حاضر در پاراگوئه در حال فیلمبرداری است ، در سوئد تبعید شد و به سرعت انتقاد از فوق لیبرالیسم و اعتبار بیش از حد بسیاری از جامعه شیلی را انجام می دهد. با توجه به این مشاهدات ، ورا حتی یک فیلم سرگرم کننده از سنگینی به ارث برده از سالهای دیکتاتوری زیر نظر پینوشه ایجاد کرد: Fiesta Patria. در ورزشگاه ، ورا بیشتر به عنوان یکی از مدیران افتخاری سانتیاگو سرگردان ، باشگاه بزرگ والپارایسو شناخته می شود. و در حالی که بیلزا ، مربی تازه منصوب شیلی ، غالباً عقب خود را به آنجا می کشد ، دیدار این دو اجتناب ناپذیر بود. "مارسلو تنها بود. اطرافیان در غرفه ها او را تماشا می کردند اما هیچ کس جرأت نزدیک شدن نداشت. در نیمه وقت ابتکار عمل را گرفتم تا به دیدن او بروم و گفتم: "خوش آمدید." با او به گرمی صحبت کردم. من به او گفتم که من کارگردان هستم ، که به تازگی یک فیلم سینمایی منتشر کرده ام. کارتم را به او دادم. از آنجا که او فردی بسیار محفوظ است ، هرگز جایی برای آشنایی باقی نمی گذارد. "

با این حال ، دو ماه بعد ، هنگامی که تلفن در خانه لوئیس ورا زنگ می خورد ، این مارسلو بیلسا است که درخواست ملاقات در انتهای دیگر گوشی را دارد: "ساعت 8 صبح بود و همسرم به من گفت: آقای بیلسا از طریق تلفن ، او می خواهد با شما صحبت کند. " در آنجا او خود را معرفی می کند و می گوید: "من مارسلو بیلسا هستم ، چند ماه پیش با هم آشنا شدیم. شما در مورد فیلم خود Fiesta Patria به من گفتید و من آن را دیدم. من به شما تبریک می گویم ، نظرات زیادی برای شما دارم من می خواهم در صورت امکان آن را با شما در میان بگذارم. " او با "پروتکل" زیادی با من صحبت کرد ، یک آقا. "ل

۱۶

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

- مصاحبه: JEAN-MARC ROUILLAN -

- مصاحبه: JEAN-MARC ROUILLAN -
"در زندان ، سینما ،
این تنها واقعه روز شماست "

با آزادی مشروط از مه 2011 ، عضو سابق Action Directe Jean-Marc Rouillan نیز یک سینفر است. چه کسی در اینجا از اهمیت سینما در زندان و نمایندگی ارتش لولته بر روی صفحه صحبت می کند. - توسط یواخیم باربیر

پنجره "سینما" چقدر مهم است که شما بیست و پنج سال را دربند می گذرانید؟ در انزوا و در امنیت بالا ، تنها چیزی که به شما حق می دهد تلویزیون است. وقتی آنجا بودم ، تمام چرخه ژاک تاتی را در Arte انجام دادم ، در زمانی که 7 بود. لحظاتی بود ... در زندان ، همه چیز به شما بستگی دارد ، تمام روز و عصر ، از ساعت 8:30 عصر ، شما تصمیم می گیرید محرک زندگی دیگری را دریافت کنید و ژاک تاتی را دریافت خواهید کرد. می توانستم خنده های بی پایان داشته باشم ، شدت آن زیاد بود ... وقتی تو در زندان هستی ، احساسات به اوج می رسد. در شرایط شکنجه شدید انزوا ، شما سینما را در چهره خود دریافت می کنید. شما خود را مسلح می کنید زیرا هرگز به زندان عادت نمی کنید و فیلم ها زمانی هستند که تصمیم می گیرید پوسته را بیندازید. این تنها واقعه روز شماست. سینما مانند ادبیات به زنده ماندن کمک می کند. شما همیشه مثل سگی که دائماً کاسه اش را می آورد تقاضا دارید: اگر جلوی خودم را نمی گرفتم ، روزی چهار فیلم می دیدم. خطر این است که پس از آن به غیر واقعی بروید. به همین دلیل ترجیح دادم در طول روزهایم بنویسم. من مجبور شدم با صدای بلند بخوانم ، گرچه کافی نبود: بعد از هفت سال انزوا ، با وجود تمام تمریناتم ، استفاده از گفتار را از دست داده بودم.

کدام فیلم ها بیشترین لمس شما را در زندان داشتند؟ من ، من یک مرد از دنیایی هستم که کاملا از بین رفته است. و در سینما هم همین طور است: سینمایی که من عاشق آن هستم از بین رفته است. Easy Rider ، The Wild Horde ، Le Mépris ، که می توانم 170 بار دیگر ببینم. موسیقی دلرو! این تصور را دارید که گدار و اپراتور او ریتم عکس های دوربین را بر روی موسیقی متن قرار داده اند. گدار ، من این را دوست داشتم زیرا او سینما را به چالش می کشد. ژان هانری مونیر ، کارگردانی که سه گانه ناجاک را ساخت و کمی با او همکاری می کنم ، خاطرات ژاک دوترونک را برای من خواند. قبل از Sauve qui peut (la vie) ، گدار او را در فرودگاه سوار کرد. در ماشین سکوت مهلکی برقرار است. دوترونک ، که حومه سوئیس را تماشا می کند ، یک امر عادلانه را متعادل می کند. او می گوید ، "این سبز است. گدار پاسخ می دهد: "حق با شماست: حومه سرسبز است. "آنها به خانه او می رسند و او از بازیگران زن (ایزابل هوپرت ، ناتالی بی ، یادداشت سردبیر) می خواهد که مقاله ای را برای مجموعه داستان بنویسد. اما او به دوترونک گفت ، "شما گفتید" این سبز است "، فیلم را گرفتید ، از نوشتن معاف هستید. "

آیا فیلم هایی وجود دارد که به دلیل عدم ارتباط با خارج از آنها درک نکرده باشید؟ نه ، زیرا بیرون بسیار نزدیک و در عین حال بسیار دور است. من دنیا را از طریق فیلتر کانال Canal + دهه 1980 دیدم که خیلی بیشتر سینما پخش می کرد. تنها چیزی که باعث تعجب من شد تغییر در مرحله پلی آف بود. مدتهاست که علاقه مند شده ام. ابتدا رم بود که مرا قلاب کرد. قبلا ، هیچ چیز بعد فهمیدم که اگر می خواهیم چیزی بگوییم ، باید آن را در چند قسمت بگوییم. من اخیراً کارآگاه واقعی را دیدم ، متوجه شدم چیز جالبی در مورد زمان وجود دارد. ما در فرانسه با آن فاصله داریم. من دوستی دارم که از زندان بیرون آمده ، به من گفت که همه اراذل و اوباش مارسی در زندان به پلاس خوشگل لاوی نگاه می کنند. این امکان ندارد ! مجموعه ای در مارسی برگزار می شود ، جایی که هیچ بازیگری لهجه ندارد. ما در این کشور آنجا هستیم. در غیر این صورت ، اینها داستان جدایی زوجین در منطقه 6 یا فرزندخواندگی یک کودک چینی است ... در فرانسه ، باورنکردنی است ، دیگر چیزی باقی نمانده است ، دیگر هیچ فیلم ، دیگر هیچ ادبیات ، هیچ سریالی وجود ندارد.
"هنگامی که در زندان هستید ، احساسات به افراط می رسند. در شرایط شکنجه شدید انزوا ، شما سینما را در چهره خود دریافت می کنید. "

نظر شما در مورد سریال کارلوس الیویه آسایاس چیست؟ آسایاس فیلم را به جلال تخیل بروگییر ساخت ، نه درباره کارلوس. بعضی صحنه ها مسخره است. صحنه ملاقات کارلوس با رهبر KGB کاملاً خیالی است. حتی اگر کارلوس احتمالاً با ماموران از شرق سر و کله زده باشد ، اما نمی تواند اینگونه باشد. رهبر KGB با تروریست ها در یک کشور خارجی ملاقات نمی کند. همانطور که مشخص شد ، به دلایلی که نمی توانم توضیح دهم ، من سابقه کیفری کارلوس را دارم. من قاضی تحقیق را می شناسم ، او متعصب است. تقریباً همین موارد را با Direct Action داشتیم. علاوه بر این ، ما دوست داشتیم فقط برای شنیدن مزخرفاتی که او درباره آن صحبت می کرد به مدرسه برویم.

آیا امروزه می توان در مورد یک گروه مسلح چپ افراطی فیلم معتبری ساخت؟ Pfffffff ... من ممکن است هندی را در غرب ببینم ، اما دیگر جایی وجود ندارد

۱۶

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

دانلود سریال قورباغه

جدیدترین سریال شبکه نمایش خانگی ساخته هومن سیدی و با هنرمندی نوید محمدزاده که می توانید برای دانلود سریال قورباغه اینجا را کلیک کنید.

"قورباغه" مجموعه نمایش هایی است به نویسندگی ، ویرایش و کارگردانی هومن سیدی و تهیه کنندگی علی اسدزاده ، تولید سال های 98-99، که به طور انحصاری در شبکه سینمای خانگی "نماوا" توزیع و پخش می شود. این مجموعه اولین سری ساخته هومن سیدی است که قسمت اول آن باید در آذرماه 99 اکران شود.

داستان سریال
این مجموعه دارای یک تاریخ دراماتیک و اجتماعی است ، تاریخچه این مجموعه به مشکلات جامعه و تأثیرات آن بر روی هر فرد می پردازد. [3] خلاصه تاریخچه این مجموعه به شرح زیر است:
"من همیشه یک صندلی کوچک داشتم ، کتم تنگ بود ، کفش هایم برایم کوچک بود ، ساعتم خواب بود و از جلوی آن حرکت می کردم ، دنیا برای من مکان کوچکی است ، احساس می کنم همه جا بسته ام و نمی توانم نفس بکشم ، گویی همه این لحظات "من قبلاً دیده ام ، درختان ، صدای آبشار ، قورباغه ها ، آنها را هنگام مرگ می بینم."

بازیگران
نوید محمدزاده
صابر ابر
فرشه حسینی
سحر دولتشاهی
محمدامین شعرباف
احسان منصوری
نیما مظاهری
سعید حاج علی
سیامک اتفاقیان
مهران غفوریان
آناهیتا افشار
هومن سیدی
نوید پورفرج

شایعات
Frog را می توان بزرگترین و پرمصرف ترین پروژه تولید سریال در شبکه خانگی دانست که رسیدن به مرحله پخش تقریباً دو سال به طول انجامید.
تکذیب شایعات حقوق نوید محمدزاده: برخی منابع می گویند نوید محمدزاده با سرمایه گذار در این مجموعه قراردادی 12 ماهه به ارزش 7 میلیارد و 200 میلیون تومانی منعقد کرده است که طی آن اجازه بازی در هر فیلمی را دارد ، حتی در ماه ها که در آن او در این سریال بازی نمی کند. ، هیچ تئاتر یا اثر دیگری وجود ندارد که توسط وکیل شرکت تصویر پاسارگاد رد شده باشد.
تکذیب حضور صادق رنجاشان: پیش از این شایعه شده بود که محمد صادق رنجاشان تهیه کننده این سریال است که در بیانیه رسمی تکذیب شد.

منبع :

۱۵

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

- انتشار هفته: دور شکستن -

- انتشار هفته: دور شکستن -
چهار دوست مانند بسیاری دیگر از شهرهای کوچک "بدون آینده" در ایالات متحده. تابستان گذشته قبل از دانشگاه… نه ، این یک فیلم از ریچارد لینکلیتر ، یا بسیاری دیگر از شاعران فیلم های نوجوان نیست ، بلکه یک فیلم 1978 به کارگردانی پیتر یتس است و اولین گوهر واقعی در نوع خود در مالیخولیایی ترین و اجتماعی ترین نسخه آن است.

Breaking Away این واقعیت را به یاد می آورد که عمدتا توسط فیلم های دانشگاه و بسیاری از فیلم های نوجوانان از بین رفته است: در شهرهای کالج آمریکا جوانان وجود دارند که توانایی پرداخت هزینه های ثبت نام را ندارند. و این بچه ها ، که کلاس ، کلاس بعد از کلاس را تماشا می کنند ، دانش آموزان بی پروا را با آینده ای روشن ، همچنین شایسته یک داستان هستند.

این فیلم چهار نفر از آنها را دنبال می کند ، گروهی از دوستان ، بین 17 تا 20 سال ، که در بلومینگتون ، یک شهر کوچک در ایندیانا زندگی می کنند. دیو وجود دارد ، پسر یک فروشنده اتومبیل سرکش ، که یک هویت مهاجری ایتالیایی را ابداع می کند و رویای دوچرخه سواری را با یک تیم ترانسپلین در سر دارد. مایک ، یک جوان عصبانی ، ورزشکار سابق دبیرستانش مجبور به توقف شد ، توانایی ادغام دانشگاه را نداشت ، کینه سرسختی جمع کرد ، سیریل ، و سپس موچر ، که فقط وقتی او را به کمر می کشند عصبانی می شود .

"آیا می دانید که این اولین باری است که از ما خواسته نمی شود درمورد آنچه در تابستان در یک اتاق خبر با شروع سال تحصیلی انجام دادیم ، بگوییم؟ یکی از شخصیت ها در حال پرواز می پرسد. Breaking Away مانند بسیاری از فیلم های نوجوانان آمریکایی تصمیم می گیرد تا روی یک دوره پرانتز یعنی تابستان تمرکز کند. نه فقط هرکدام: لحظه بعد از سال آخر دبیرستان ، آن لحظه انتقالی که کار ما با بندهای م institutionسسه آموزشی تمام شود ، بدون اینکه در مورد آنچه در پی خواهد آمد بسیار واضح باشیم.
این حالت روحی و روانی بین نشاط و نگرانی با احضار چند روح ، کودکان گرافیتی آمریکایی با خوشحالی بیکاری تابستان خود را در اتومبیل ها و بچه های دبیرستانی که مضطرب و مبهوت هستند ، از بین می برند. با چند جزئیات اول از همه ، این قهرمانان از ترک دانشگاه نمی ترسند اما هرگز از سوراخ گمشده خود خارج نمی شوند. سپس ، جایی که سینمای جریان اصلی آمریکا برای نوجوانان (از جان هیوز گرفته تا اسلشر) اغلب با کاهش به این مخرج مشترک غم انگیز ، یعنی طبقه متوسط حومه شهر ، از مسائل اجتماعی می گریزد ، پیتر یتس آنها را در قلب داستان خود قرار می دهد.

فیلم نوجوان "اجتماعی"
Breaking Away دیدار بعید یک فیلم اجتماعی انگلیسی و یک فیلم نوجوان آمریکایی است ، تلاقی عجیب بین Les Tronches و La Solitude du coureur de fond. این ترکیبی منفرد به راحتی توضیح داده می شود. ارتباط بسیار مستقیمی بین یتس و تونی ریچاردسون ، هموطن وی و به ویژه مربی وی وجود دارد. ریچاردسون در دهه 1960 پیشگام "جوانان عصبانی" موج نو انگلیس بود - یکی از برجسته ترین گزینه ها برای نمایش هژمونیک فیلم های نوجوان آمریکایی. قهرمانان ریچاردسون برخلاف همتایان سینمای نوجوانان آمریکایی شان ، مانند کارل رییس ، جک کلیتون یا لیندسی اندرسونز از پس زمینه های محبوب هستند و باید کمی با دنیای واقعی شانه بزنند. بین کارخانه و فقر ، آنها با همه مصائبی که فیلم های نوجوان به طور درخشان متوقف می شوند روبرو می شوند تا به قهرمانان اصلی خود اجازه دهند بر روی مسائل واقعی تمرکز کنند - مهمانی های عروسی ، آکنه های جوانی و گرفتن کاغذهای جعلی برای خرید پول. 'الکل جوانان موج نو انگلیس ، در حال نوسان بین استعفا و عصیان ، فرهنگ جوان انگلیس را پرورش می دهند ، از بچه های رویایی کن لوچ گرفته تا بچه های وحشی Skins and Misfits. ییتس آنها را در چمدان خود به اینجا برمی گرداند ، و از خانه های آجری طبقه کارگر انگلیس به لژهای حومه ایالات متحده منتقل می شود و با قهرمانان خوب تغذیه فیلم های نوجوان آمریکایی مخلوط می شود.

یک سکانس با دقت تمام نشان دهنده این برخورد فرهنگ هاست: دراز کشیدن سینه برهنه ، روی دیواره نیمه فروریخته یک معدن قدیمی پر از آب ، انگار که بالای حفره معلق باشد ، بچه های فقیر بر دنیای وحشی و بدوی خود سلطنت می کنند. ناگهان در ساحل روبرو ظاهر می شود ، از زاویه کم ، از نگاه چهار قهرمان ، یک گروه نیمه خدایان با شورت بوکسر فیلمبرداری می شود. مانند ورزشکاران Riefenstahl ، گروتسک مانند مو بور فیلم های مهمانی ساحلی دهه 1960 ، گروهی از جوانان را به وحشت انداختند و جای آنها را گرفتند. آنها برخلاف قهرمانان ، لباس هایی متناسب با اوقات فراغت ، همه دور در لباس شنای رنگارنگ خود دارند. خیلی دور نیست ، سرانجام ، از آن صحنه در Kes توسط Ken Loach (1969) که بچه بیچاره توسط معلم ورزش خود به دلیل نداشتن یونیفرم مناسب مورد سرزنش قرار می گیرد.

این فیلم از این تهاجم شکل می گیرد که توسط قهرمانان به عنوان اعلان جنگ تصور می شود ، آنها را به نوبه خود سوق می دهد تا زمین دیگران را نیز سرمایه گذاری کنند: مسابقات ورزشی دانشگاه. این انتقام اجتماعی

که از ورزش عبور می کند به نوبه خود تنهایی دونده مسافت طولانی را تداعی می کند ، که می گوید چگونه کالین اسمیت ، یک جوان فقیر و سرکش که در یک مرکز آموزش تحت نظارت قرار گرفته است ، از طریق استعدادهای طبیعی خود به عنوان یک دونده ، از محیط خود فرار می کند. یتس شخصیت کالین را به دو قسمت تقسیم می کند: دیو استعداد ذاتی ، تقریباً فوق العاده طبیعی خود را برای اعمال ، لذت کامل ورزش در فضای باز بزرگ و مایک ، عصبانیت سایه خود دارد. اما گذرا ، با یک نمودار خوش بینانه که می تواند به کاپرا مرتبط شود یا به نوجوانان نزدیکتر باشد ، جایگزین روند وحشتناک خودشکنی می شود که به نظر می رسید ، در ریچاردسون ، نمی توان از جبرگرایی کلاس او فرار کرد. ، به پیروزی انتظار می رود nerds در سراسر جهان است.

بی مسئولیتی بیکار
بر خلاف جوانان بورژوازی ، که به طور طبیعی از این تأخیر شکل گیری بهره مند می شوند ، قهرمانان Breaking Away باید دائماً حق بیکاری خود را بدست آورند. شنبه شب ، یکشنبه صبح ، توسط کارل رییس (1960) با صحنه ای آغاز شد که قهرمان جوان خود را در کارخانه نشان می داد ، در حالی که با پایان روز لاف می زد: "من ، من فقط سعی می کنم از آن لذت ببرم. بقیه تبلیغات است. قهرمانان فیلم Breaking Away از محدود کردن آزادی خود در فضای تنگ آخر هفته و تعطیلات خودداری می کنند. "باحال است که شما را از سوپرمارکت بیرون کرده اند. آنجا ، ما کار خواهیم کرد. Breaking Away مانند قهرمانان خود در تعادل ظریفی بین دو سیستم ارزشی مخالف قرار دارد. اولین فرضیه ها این است که جوانان باید کار کنند ، از کودکی به طور یکپارچه به کارخانه بروند و اگر جوانی اتفاق بیفتد ، این در طول تعطیلات خواهد بود. مورد دوم ، که از زمان ظهور "فرهنگ جوانان" در ایالات متحده با صدای بلند بیان می شود ، فرض می کند که باید اوقات خوبی داشته باشند و از جوانی خود لذت ببرند. پیچ و خم یا تکانه های ناگهانی مرتباً قهرمانان را از تعهد یافتن شغل خلاص می کند. این واژگونی های تکراری فقط برای نشان دادن عدم تبعیت پر زرق و برق شخصیت ها نیست. آنها تنها راه فیلم برای حفظ حوزه نوجوانی مدرن ، بی مسئولیتی بیکار هستند. و فراتر از آن ، برای پیوستن به طرح بورژوازی ، رمان شکل گیری.

با این حال ، مبارزه طبقاتی از بین نمی رود. یتس از همان منابع فرهنگ نوجوانان استفاده می کند و نقوش را که از محتوای آنها خالی شده بود ، به طرز ماهرانه ای دوباره سیاسی می کند. نام تحقیرآمیز "برش" ("خیاطان") برای تعیین قهرمانان فیلم Breaking Away ، نام مستعار دو گروه رقیب رمان فرقه ادبیات کودکان آمریکا را به یاد می آورد: Outsiders ، توسط SE Hinton ، که در سال 1967 منتشر شد ، مبارزه با دو دسته ، Greasers (بورژوایی) و Socs (فقیر). در اقتباس 1983 کاپولا ، پس زمینه اجتماعی در پشت نگاه نوستالژیک و زیبایی شناختی از بین می رود و تقابل کت های سیاه و بچه پولدارها ، حداقل از زمان گریس ، به وضعیت کدهای لباس واگرا کاهش می یابد. Breaking Away حتی از طریق شخصیت موچر ، چند گشت و گذار در قسمت فقیرتر نشان می دهد. به دور از ویلاهای مرتب ، بدترین باند کوچک در خانه ای در حال فروپاشی زندگی می کند ، ابدی برای فروش ، که بشارت کودکان گمشده ، با چهره های احمقانه ، از Gummo of Harmony Korine است. و یتس وقتی چشمهای درخشان نامزد موچر را می گیرد ، که با افتخار به او اعلام می کند که بدون شک رئیس صندوقدار خواهد بود ، لحن درستی می زند ، نه موهن و نه اشک آلود. این بچه ها با افتخار گرفتن نام "برش" ها از روی حساب خود ، آگاهانه پیرو نسب سنگ تراشان که شهر را ساختند ، می گویند که آنها نه تنها در دانشگاه ، بلکه جایگاه خود را دارند در فیلم های نوجوان

۰۸

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

- فیلم هفته: آزادی! -

- فیلم هفته: آزادی! -
در کمتر از دو ساعت کوبیدن ، پیر سالوادوری بار دیگر به ما یادآوری می کند که ظرافت می تواند خنده دار باشد. آزادانه! آخرین دستاورد او است.

کمدی جدید پیر سالوادوری با یک حقه بازی خنده دار از یک فیلم هیجان انگیز تارانتینسک آغاز می شود. در یک اقامتگاه مواد مخدر در ویلروس ، کاپیتان پلیس سانتی (وینسنت الباز) افراد جنبی مانند بروس لی را توزیع می کند ، دیوارهایی مانند JCVD را برای گرفتن مجرمان می کوبد ، همه بدون اینکه مدل موهای بی عیب او خراب شود. این داستان دلپذیر و دلهره آور در واقع ایوان ، همسر سانتی (همچنین بازرس پلیس) است که هر شب به پسرش می گوید او را بخوابانید - شوهرش در حین انجام وظیفه درگذشت. اگر داستان خیالی و افسارگسیخته در اینجا وجود دارد ، برای پر کردن غیبت و درد خانواده داغدیده است. موضوع اصلی Go Free! از همان ابتدا گفته شده است: نیاز عمیق ما به داستان برای اینکه بتوانیم زندگی کنیم.
از ابتدای فیلم ، ایوان بهای اولین داستان خیالی را می پردازد: افسانه های فریبنده ای که در اطراف سانتی حاکم است. او کشف می کند که شوهرش یک زن شرور بود که در تمام عمر به او دروغ می گفت - یک پلیس بی صداقت که پس از سازماندهی سرقت از یک مغازه جواهرات ، به جای او آنتوان (پیو مارما) ، یک جوان بی گناه زندانی شد. این تصویر دروغین که روح همه شهر را غرق می کند ، در هنگام افتتاح یک یادبود بزرگداشت افسر پلیس ، با یک مجسمه غول پیکر از آن مرحوم با حالت شکوهمند یک پلیس فوق العاده در عمل ، با جزئیات کامل نشان داده خواهد شد. ایوان ، مرده مست ، هیچ ویژگی از ناپدید شدگان را تشخیص نخواهد داد.

بنابراین طنز سیاه درخشان این کمدی بورلس و پیچیده بر اساس یک واقعیت بیرحمانه است. زیرا عصبانیت این دو شخصیت زخمی است که آلگرو باعث صعود شکسته های غیر قابل مقاومت می شود. جنون خود تخریبی که آنتوان را هنگام آزادی از زندان به چنگ می آورد ، بنابراین او را به گردبادی بورلسک و غیرقابل کنترل ، موجودی منقرض و گمشده ، بی تفاوت نسبت به کنوانسیون های اجتماعی تبدیل می کند ، که با خود صحبت می کند ، رهگذران را می دزد و با تردید می زند. برای آتش زدن یک رستوران ، همه به این دلیل است که زمان بسته شدن است. در پشت کمدی همه جا حاضر ، باد بزرگی از خشم ، روح های حساس که به ناحق توسط جامعه شکسته شده اند ، می وزد. آنتوان تغییرناپذیر شخصیت های دیگر سالوادوری است - آنتوان (فرانسوا کلوزت) ، نمایشنامه نویس که توسط شغل خود به عنوان کارمند دفتر در Les Apprentis نابود شد. یا حتی ترجمه ژان (سامی بواجیلا) در دروغ های واقعی ، مترجمی درخشان که کارش را فرسوده کرده تا جایی که همه چیز را رها کرده است. در مورد عصبانیت ایوان در برابر شوهر دروغگوش ، این نیز با شوخ طبعی بیان می شود. در دگردیسی های فراوان داستانی که او برای پسرش تعریف می کند ، بزودی این سانتی است که خود را به شدت تحت تأثیر فروشندگان قرار می دهد.

کرسندو طنز و دیلدو غول پیکر
پیر سالوادوری مانند استادان خود ، لوبیتش و وایلدر ، با درخشش از جلوه های تکرار و وارونگی برای ایجاد یک کمدی با سرعت چرخان و بدون هیچ گونه خرابی استفاده می کند. داستانهای گیج کننده ذهن ایوان آنچنان ریز داستان های در هم تنیده را شکل می دهند که طرح را مانند یک قافیه سوراخ می کنند. این فیلم مملو از شکافهای در حال اجرا است - غیبتهای رویایی زیاد لوئیس (دیمین بنارد) ، همکار عاشق ایوان. دیدارهای یک مرد کوچک که هیچ کس هرگز به او گوش نمی دهد ، وقتی می آید خود را با بیشتر و بیشتر کیسه های پلاستیکی پر از تکه های اجساد به پلیس تسلیم کند ... این کمدی به مراتب غیرقابل مقاومت تر و به مراتب کورل است. این در همه جا رخنه می کند ، مانند یک ملودی از شخصیت به شخصیت دیگر می رود. در ایستگاه پلیس ، این یک گروه واقعی شوخی است که در ویرایش متناوب به یکدیگر پاسخ می دهند ، بازجویی های دیوانه وار در آنجا چند برابر می شود ، به ویژه هنگامی که پلیس از یک حمله با عیاشی کامل بازگشت - جایی که متهمان ، گویا به طور تصادفی ، التماس می کنند پلیس دستبندهای خود را محکم می کنند! در طول فیلم ، کریسندو کمیک بیشتر و بیشتر رشد می کند ، مقاومت ناپذیری ، عمداً محدودیت های خوش سلیقگی و قابل قبول بودن را تحریک می کند ، گویی که امکانات کمدی را بیش از پیش گسترش می دهد - حتی اگر این به معنای ساخت یک گوزن بزرگ لاستیکی باشد ابزار سرقت خنده دار بانک.

اداره پلیس ، یک بانک ، یک رستوران ، یک آپارتمان سادو ماسو ، یک سرگرمی ... همه مکان های فیلم بنابراین صحنه های بسیاری هستند که همه نمره طنز خود را بازی می کنند. در حین سرقت ، نگهبانان مانند تماشاگران عقده در صفحه های نظارت خود مبهوت می شوند: "این چیست؟ اتفاق می افتد؟ آنها از خود می پرسند. مانند ارنست لوبیتش ، تئاتر ، سینما و زندگی به همین دلیل تمایل به ادغام دارند. همه شخصیت های مهم فیلم در واقع بازیگر ، کارگردان زندگی خودشان می شوند. اول از همه ، آنها دروغ می گویند تا ظاهر خود را حفظ کنند. ایوان گذشته را به عنوان یک فاحشه اختراع می کند تا از آنتوان پنهان شود هویت واقعی آن در مورد دومی ، او بزهکار بازی می کند تا بازداشت وی در زندان کمی معنای بیشتری پیدا کند. حتی لوئیس نیز در این نقش ایفای نقش می کند ، که به بهانه یک مأموریت ویژه در یک نمایشگاه سرگرم کننده از او استفاده می کند تا ایوان را بیشتر در کنار خود نگه دارد. اما ، اگر همه آنها دروغ بگویند و به عنوان شخص دیگری بازی کنند ، برای این است که یکدیگر را بهتر پیدا کنند. برای رهایی از جنایات سانتی ، ایوان و آنتوان باید نقش های جدید خود را تجربه کنند. به طوری که دیدار دوباره آنتوان و همسرش آگنس (آدری تاوتو) در بازگشت از زندان کامل باشد ، او از او می خواهد که بارها ورود او به خانه زناشویی را تکرار کند. در اینجا ، حقیقت در مورد خود او ، بلکه احساس عشق نیز همیشه راحت تر به قلب دروغی که وارد صحنه می شود می آید. بنابراین ایوان باید موافقت کند که به مأموریت خیالی لوئیس اعتقاد داشته باشد ، به طوری که زوج آنها می توانند عاشقانه زیر آسمان زیبای مقوایی ستاره ای قطار ارواح قدم بزنند. همین آسمان ترسیم شده ، آن را دقیقاً در آخرین رویای آشتی پسر ایوان با هویت واقعی پدرش خواهیم یافت. با این تصویر آسمانی ، همه چیز گفته می شود: خیالی با پیروزی خود را جایگزین جهان می کند ، بهتر است که آن را مانند یک ستاره بدرخشد.

۰۸

آبان

۰ نظر

۰

taher kamali

۸ مطلب در آبان ۱۳۹۹ ثبت شده است